Sengai Podhuvan

Wiki Conference India 2011/Submissions/ Knowledge/ Issues affecting knowledge availability for editing e.g. Open science etc. Best practices, Case studies/Semantics Role in fixing the date of ancient literature ---

Semantics is one of the branches of linguistic science. It is useful to know a word of its active period. It is one of the factors on which the period of a literature should be decided.

Let us take a case, a controversial word ‘sangam’ meaning ‘union of people’.

Sangam संगम means "joining, union, confluence, association" in Sanskrit.

There is no usage of the word ‘Sangam’ in the meaning of ‘poets-meet’ or ‘Union of People’ in so called ‘Sangam Literature’.
A poem in an anthology called ‘Paripaadal’ a lyric collection of adjacent latter Sangam period (2-13) use this word as a name of an infinitive number along with other five.

Tolkaapiyam points three names of infinitive numbers (1-8-98)
It points out only suffixes of the three.
They are ‘ai’, ‘am’ and ‘pal’.
Commanders belongs to 12th century onwards, give examples for the above three as ‘thaamarai’, ;vellam’, and ‘aambal’ (தாமரை, வெள்ளம், ஆம்பல்).

The said poem of anthology atoned, counts the names of infinitive numbers as ‘neythal’, ‘kuvalai’, ‘aambal’, ‘sangam’, ‘kamalam’ and ‘vellam’
Here the meaning of the word ‘sangam’ is not the ‘poets’-meet’ or ‘Poets-Union’.

Next, the word comes in the twin-epics, (Silappathikaram and Manimekalai).
Here the word ‘sangam’ is used in two senses of meanings denoting conch and meet.
Seats for the poets in court-hall were arranged in expanding spire as conch-spiraling.

One word to denote the conch is Valai வளை, in ancient Tamil. The root of the word is a verb meaning spire. வளைதல்

Another word to denote the conch is ‘mural’ முரள், used in ‘Tolkappiyam’ (3-9-29).
According to ‘Tolkappiyam’ the word ‘mural’ denotes a life having only two senses namely touch and taste. The meaning of the root is to make sound.
We know Murali, name of a God, having ‘mural’ (conch) in his hand. This information is given to compare merely for pondering. புறவின் செங்கால் சேவல் --- முரல்குரல் – நற்றிணை 71

‘Punarkuuttu’ புணர்க்கூட்டு is a verb denotes the arrangement of seats in spiral form with the chairman in the middle. This is the word, was used in ancient Tamil literatures instead of ‘Sangam’.

Aandaal of 7th century uses the word ‘sangam’ as verbal metonym (synecdoche)

The word ‘sangam’ begins with the phoneme ‘sa’.
According to Tolkappiyam no word begins with the phoneme ‘sa’ in its time. (1-2-29)
Hence it is clear that word ‘sangam’ entered into Tamil after Sangam period.

It does not mean that ‘poets-meet’ or ‘Poets-Union’ does not exist on or before Sangam period.
Poets met together then and there in royal-courtyard and enrich Tamil language even before the Age of ‘Ten Poems’ and ‘Eight Anthologies’ of Sangam Period.

Let us consider some of the primary sources for the existence of poets-meet. (Annexure 1 in English and 2 Quotations in Tamil)

I like to conclude my word saying that such a profound study in semantics is necessary in deciding the period, etc. of an ancient work as primary sources and then other conclusions of learned as secondary sources. Thanking You

Annexure 1

A Pandiya king, named ‘Nedunjezian’ pointes his Poets-Court. The chairman of the court was ‘Maangudi Maruthan’. (Puranaanuuru 72)
Poet ‘Maangudi Maruthan’ blesses the said King Pandiya, to live as his ancestors, patronizing poets. (ancestors 1 Vazuthi did food-yaga to the learned, 2 Nediyon gathered poets, scattered after an ancient Tsunami ) (Madurai-kaanchi – 753 onwards) (ancestors – 1 Palsaalai Muthukudumi Peruvazuthi and 2 Nlantharu Thirvin Nediyon)
‘Maruthan Ila Naaganaar’, the son of ‘Maangudi Maruthan’ points metaphorically, ‘the poets ploughed their knowledge-tongue’in Madurai. (Kalitthogai 68)
The earning members in distant places will return home (Madurai) in spring season to enjoy the poets-meet or poet-festive. (Kalitthogai 35)
Chola king Karikalan hoisted the poets in order to cherish the Tamil language, in his capital Puhar. (Pattinappaalai 42-45)
Selvak-kadunko, a Chera king spent his wealth earned in other country to strengthen Tamil (Pathitrup-pattu 63)
Manimegalai, an epic (3rd century) points the poets-meet as ‘pulam puri sangam’ (knowledge wheeling union) - (7-114)
Andal (7th century) says that she with her girl-friends worship God Kanna one by one and also in total sitting as that of poets-meet (Sangam).
Nackeeran commentary (may be of 5th century) to ‘Iraiyanar Kayviyal’ (3rd century) describes three layers of ‘Sangam’ with some artificial exaggeration.
Adiyaarkku-Nallar, (13th century) a commentator of ‘Silappathikaaram’ (2nd century) gives an elobrate description following Nackeeran.

Annexure 2

“மாங்குடி மருதன் தலைவனாகப் புலவர்” பாடல் – பாண்டியன் தலையாலங்கானத்துச் செரு வென்ற நெடுஞ்செழியன் - புறம் 72
“களந்தோறும் கள் அரிப்ப, மரந்தோறும் மை வீழ்ப்ப, நிணவூன் சூட்டு உருக்கு அமைய, நெய் கனிந்து வறை அர்ப்ப, குரூஉக் குய்ப்புகை மழை மங்குலின், பரந்து தோன்றா வியன் நகரால், பல்சாலை முதுகுடுமியின், நல்வேள்வித் துறை போகிய, தொல்லாணை நல்லாசிரியர் புணர்கூட்டுண்ட புகழ்சால் சிறப்பின் நிலந்தரு திருவின் நெடியோன் போல – இனிது உறைமதி பெரும” – மாங்குடி மருதனார் – மதுரைக்காஞ்சி 753 முதல்.
“மதிமொழி இடன்மாலை வினைவர்போல் வல்லவர் செதுமொழி சீத்த செவி செறுவாக முதுமொழி நீராப் புலன்நா உழவர் புதுமொழி கூட்டுண்ணும் புரிசைசூழ் புனலூர!” (மாங்குடி) மருதன் இளநாகனர் - கலித்தொகை 68
“நிலன் நாவில் திரிதரூஉம் நீன்மாடக் கூடலார் புலன்நாவிற் பிறந்தசொல் புதிது உண்ணும்பொழுது அன்றோ --- சுடரிழாய் --- வருதும் என்று உரைத்ததை” – பாலைபாடிய பெருங்கடுங்கோ -கலித்தொகை 35
“புகழ் நிலைய மொழிவளர --- சோறு வாக்கிய பெருங்கஞ்சி” – பட்டினப்பாலை – 42-44
“கொண்டி மிகைப்படத் தண்டமிழ் செறித்து” (செல்வக்கடுங்கோ வாழியாதன் – கபிலர் - பதிற்றுப்பத்து 63
“வலம்புரிச் சங்கம் வறிதெழுந் தார்ப்ப, புலம்புரிச் சங்கம் பொருளொடு முழங்க” – (மணிமேகலை 7-113&114).
“சங்கம் இருப்பார்போல் வந்து உன்னைச் சேவித்தோம்” – ஆண்டாள் - திருப்பாவை (22)
இறையனார் களவியல் – நக்கீரர் உரை
சிலப்பதிகாரம் - அடியார்க்கு நல்லார் உரை
எல்லா உயிரும் க, த, ந, ப, ம ஆகிய 5 எழுத்தோடும் மொழிமுதல் ஆகும். ‘சகரக் கிளவியும் அதனோரற்றே, அ,ஐ,ஔ அலங்கடையே’ தொல்காப்பியம் 1-2-28, 29
ஐ,அம்,பல்- என வரூஉம் இறுதி அல்பெயர் எண் (1-8-98). தாமரை, வெள்ளம், ஆம்பல்
தொன்முறை பசும்பொன் உலகமும் மண்ணும் பாழ்பட்டது. பின்னர்த் தோன்றிய 6 ஊழிக்காலங்கள் இவை. 1 விசும்பின் ஊழி - நெய்தல் ஆண்டு, 2 வளி ஊழி – குவளை ஆண்டு, 3 தீ ஊழி – ஆம்பல் ஆண்டு, 4 பெயல் ஊழி – சங்கம் ஆண்டு, 5 பனி ஊழி – கமலம் ஆண்டு, 6 வெள்ள ஊழி – வெள்ளம் ஆண்டு நிலவின. – பரிபாடல் 2