يعقوب شتاينبرغ
كان يعقوب شتاينبرغ (1887- 22 يونيو 1947) شاعرًا ومؤلفا و كاتبا مسرحيا عبرانيًا وييديشيا ..[1][2][3]
يعقوب شتاينبرغ | |
---|---|
معلومات شخصية | |
الميلاد | 1 سبتمبر 1887 بيلا تسيركفا |
الوفاة | 22 يونيو 1947 (59 سنة)
تل أبيب |
مكان الدفن | مقبرة ترومبلدور |
الحياة العملية | |
المهنة | شاعر، ومترجم، وصحفي، وكاتب مسرحي، وكاتب |
اللغات | العبرية، واليديشية |
الجوائز | |
جائزة بايليك (1937) |
|
المواقع | |
IMDB | صفحته على IMDB |
بوابة الأدب | |
تعديل مصدري - تعديل |
قصة حياته
عدلولد في مدينة بيلا تسركوف («الحقل الأبيض», الآن بيلا تسيركوف) التي في كييف، بداخل المنطقة اليهودية (موشاف) في الإمبراطورية الروسية (الآن اوكرانيا) بسنة 1887
في عام 1901 ، هرب إلى أوديسا، عندما كان يبلغ من العمر 14 عامًا، التقى هناك بحاييم نحمان بياليك وتعرف على الشعر العبري. وفي نفس العام نشرت قصيدته الأولى «عالم صغير». في عام 1903 انتقل من أوكرانيا إلى وارسو حيث أقام مع إسحق ليفوش بيرتس، وفي عام 1910 انتقل إلى سويسرا ودرس في جامعتي بيرن ولوسرن. كتب شتاينبرغ الكثير باللغة اليديشة .
في عام 1914 ، عشية الحرب العالمية الأولى، هاجر فلسطين. منذ هجرته، بدأ بالكتابة بالعبرية فقط [4] . ينشر في كثير من الأحيان في صحيفة «דבר دافار»، ومن أحد محرري مجلة «מאזנים موزنايم» التابعة لاتحاد الكتاب العبريين.
في عام 1929 تزوج من زوجته الموسيقية ليزا شتاينبرغ، أخت حاييم أرلوزوروف، ثم قام بتحرير كتاباته بغد ذلك.
عن إنتجاته الأدبية، فاز شتاينبرغ بجائزة بياليك في عام 1937 . يقول معلن الجائزة: «إن محتويات شعر يعقوب شتاينبرغ، وكذلك لغته وأسلوبه، متجذرة بعمق في عمل أجيالنا. يعقوب شتاينبرغ من أفضل كتابنا الذين تستند أعمالهم إلى الواقع الإسرائيلي».
توفي يعقوب شتاينبرغ في 22 يونيو 1947 في تل أبيب ودفن في مقبرة ترومبلدور في المدينة.
مؤلفاته
عدل- שירים قصائد (1905)
- הגליונות האדומים الأوراق الحمراء (1905)
- הנשיקה القبلة (1905)
- ספר הסאטירות كتاب الهجاء (1910)
- על שפת הנהר علي ضفة النهر (1911)
- עץ הדובדבנים شجرة الكرز (1911)
- מגילת הרעב لفافة (إعلان) الجوع (1912)
- העיוורת العمياء (1912)
- סיפורים قصص (1922)
- שירים قصائد (1923)
- רשימות قوائم (1928)
- כתבי יעקב שטיינברג كتابات يعقوب شتاينبرغ (1937)
- דמויות וחזיונות الشخصيات والرؤي (1939)
- שירים אחרונים قصائد أخيرة (1948)
- רשימות אחרונות قوائم أخيرة (1948)
- כל כתבי יעקב שטיינברג كل كتابات يعقوب شتاينبرغ (1957)
- מבחר ליריקה ורשימות مجموعة مختارة من الأغاني والقوائم (1963)
- ילקוט הסיפורים حقيبة القصص (1966)
- שירים, סיפורים ומחזות قصائد وقصص ومسرحيات (1976)
- דיוקנאות וערכים صور وقيم (1979)
- סיפורים قصص (1980)
- הצעיף האדום الوشاح الأحمر (1997)
مراجع
عدل- ^ "معلومات عن يعقوب شتاينبرغ على موقع viaf.org". viaf.org. مؤرشف من الأصل في 2020-03-30. اطلع عليه بتاريخ 2022-10-30.
{{استشهاد ويب}}
: النص "n2019201759" تم تجاهله (مساعدة) - ^ "معلومات عن يعقوب شتاينبرغ على موقع mak.bn.org.pl". mak.bn.org.pl. مؤرشف من الأصل في 2022-09-23.
- ^ "معلومات عن يعقوب شتاينبرغ على موقع librivox.org". librivox.org. مؤرشف من الأصل في 2022-06-14.
- ^ אהרן קומם, עמ' ט.
روابط خارجية
عدل- יעקב שטיינברג, ב"לקסיקון הספרות העברית החדשה"
- כתבי יעקב שטיינברג בפרויקט בן-יהודה
- יעקב שטיינברג, באתר המכון לתרגום ספרות עברית (באנגלית)
- דוד תדהר (עורך), "יעקב שטיינברג", באנציקלופדיה לחלוצי הישוב ובוניו, כרך ז (1956), עמ' 2867
- שלום שטרייט, יעקב שטינברג, בפרויקט בן-יהודה
- ישראל כהן, יעקב שטיינברג, בפרויקט בן-יהודה
- ישראל כהן, במחיצתו של שטיינברג, בפרויקט בן-יהודה
- ישראל כהן, יעקב שטיינברג בראשיתו, בפרויקט בן-יהודה
- עמנואל בן-גריון, יעקב שטיינברג, בפרויקט בן-יהודה
- דינה ציונית, יעקב שטיינברג, באתר מט"ח
- מוטי שלגי, על הסמליות בסיפור "העיוורת" ליעקב שטיינברג, באתר של תיכון "אהל-שם"
- האזנה לשירי יעקב שטיינברג, באתר זמרשת
- אהרן קומם, החכם והכסיל, באתר הארץ, 27 ביולי 2007
- רן יגיל, שקט בשדה לבן - על סיפוריו של יעקב שטיינברג, "בננות Blogs", 5 בנובמבר 2008
- יעקב שטיינברג, הסיפור "העיוורת" + שיחה עם פרופ' גרשון שקד ושיחה עם פרופ' חנה נוה, באתר התסכיתים של האוניברסיטה העברית בירושלים
- ערן סבאג, "חיים של אחרים" על קריאה בשירי יעקב שטיינברג, 29 באוקטובר 2012
- טלי לטוביצקי, עבודת דוקטורט על יעקב שטיינברג: "אֹור נֶפֶׁש נִפְ רֶ דֶ ת" – הפואטיקה של המלנכוליה: קריאה בין-סוגתית ביצירתו העברית של יעקב שטיינברג. 2015.